Esther.

Wees vastberaden

 Tranen, verdriet, angst, pijn, vrees en wanhoop: woorden waarmee ik mijn persoonlijk leven zou hebben omschreven ten tijde van mijn depressies. Het verdriet, de leegte en de wanhoop beheersten mijn dagen. Ik ging op zoek naar nieuwe hoop. In die zoektocht kwam ik allereerst uit bij de wetenschap dat God erbij is. Hij geeft ons niets wat we niet aan kunnen, en gebruikt de omstandigheden zelfs. Hij heeft een plan met ons leven, maar voor zijn plannen bereidt hij ons ook voor.   

Hoe mooi zijn die woorden, hoe krachtig kan die wetenschap zijn. Tegelijkertijd voelde het voor mij vaak zo anders. Ik ontdekte dat als je niet ervaren kan dat God erbij is je hoop kunt vinden in de overvloedige geschenken, klein of groot, die God geeft. Daarmee bereidt hij ons niet alleen voor, maar mogen we ook nog gesterkt en getroost worden. Hoop is vertrouwen op een God die er altijd bij is. Een God die ons traint en bij wie we mogen schuilen onder alle omstandigheden. God zelf is Hoop, een plaats om te schuilen, een trainer voor de doelen die nog voor je liggen en een alomtegenwoordige Aanwezigheid.   

Vandaag de dag gaat het beter met mij, maar zoals bij iedereen horen ups en downs bij het leven. En om mij steeds te blijven richten op Wie de hoop voor mij is, draag ik deze tekst mee onderweg: ‘Ik gebied je dus, wees vastberaden en standvastig, laat je door niets weerhouden of ontmoedigen, want waar je ook gaat, de Heer, je God staat je bij’ (Jozua 1:9). Dat geeft mij hoop onder alle omstandigheden. 

 Esther